اشاره:

گاهی اوقات تصور می‌شود که محدودیت‌های پیکربندی و نوع حافظه تنها به کنترلر حافظه یک سکو مربوط می‌شوند، اما پیکربندی اسلات‌های حافظه یک مادربرد می‌توانند بیش از پیش گزینه‌های کاربر را محدود کنند. برای مثال، بسیاری از مادربردهای mictoATX و مادربردهای کوچک‌تر تنها به دو اسلات حافظه مجهز شده‌اند. بدیهی است که برای در اختیار داشتن بهترین وضعیت، شما حداقل به چهار اسلات DIMM روی یک مادربرد دو کاناله یا 6 اسلات DIMM روی یک مادربرد سه کاناله نیاز خواهید داشت.

تمام مادربردهای امروزی از گرافیک‌های PCIe 2.0 با پهنای باند 5 گیگابیت بر ثانیه پشتیبانی می‌کنند،  هر چند که بعضی از مدل‌های قدیمی‌تر به PCIe 1.1 محدوده هستند. بعضی مشکلات سازگاری مابین مادربردهای PCIe 2.0/1.1 و کارت‌های گرافیکی وجود دارند. به همین دلیل در صورتی که از نسل‌های مختلف محصولات استفاده می‌کنید، بهتر است قبلاً‌ سازگاری آن‌ها با یکدیگر را بررسی کنید.

در حالی‌که بسیاری از کارت‌های توسعه غیرگرافیکی مانند کنترلرهای RAID یا کارت‌های TV-Tuner در حال حاضر از اینترفیس PCIe استفاده می‌کنند، اما تنوع گسترده‌ای از کارت‌ها هنوز به این اینترفیس ارتقا پیدا نکرده‌اند. برای ‌آن‌که مطمئن شوید مادربردهای جدیدتر از تمام ابزارهای موروثی مورد نیاز شما پشتیبانی می‌کنند، باید مشخصات ‌آن‌ها را به‌دقت بررسی کنید. در عین حال‌، همیشه بهتر است یک اسلات PCIe بیشتر از تعدادی که در ابتدا برای نیازهای خود در نظر گرفته‌اید را در اختیار داشته باشید.

اسلات‌های PCIe x8 و PCIe x4 برای ابزارهایی که به پهنای باند بالا نیاز دارند مانند کنترلرهای RAID با هشت درگاه یا بیشتر و همچنین کارت‌های شبکه گیگابیتی چند اتصالی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اکثر مادربردهایی که برای مصرف‌کنندگان عام ارایه می‌شوند، فاقد یک اسلات PCIe x8 فیزیکی هستند و به‌جای آن چهار یا هشت مسیر را از طریق یک اسلات x16 تامین می‌کنند. به یاد داشته باشید که اسلات x16 دوم مادربرد شما نیز در صورت نیاز می‌تواند کارت‌های x8، x4 و x1 را بپذیرد.

اسلات‌های PCIe با یک انتهای باز ، امکان استفاده از کارت‌های بلندتر را در یک اسلات کوتاه‌تر فراهم می‌کنند. برای مثال شما می‌توانید یک کارت x8 را در یک اسلات x4 نصب کنید، البته مادامی‌که هیچ قطعه دیگری از نصب کارت مورد نظر جلوگیری نکند. مادربرد GA-EX58-Extreme شرکت گیگابایت، یک مثال بسیار خوب از مدل‌هایی است که یک اسلات x4 با انتهای باز روی ‌آن‌ها تعبیه شده تا امکان پشتیبانی از یک کارت x8 را داشته باشند، اما یک مانع دیگر (پایه سفید حرارت‌گیر) از نصب هر چیزی بلندتر از یک کارت x4 جلوگیری می‌کند.هر یک از این انواع اسلات بر حسب ملزومات منحصربه‌فرد شما به کارت‌های توسعه می‌توانند ارزش مشابهی را به همراه داشته باشند.

  کنترلرهای اضافی
برای توسعه آرایه گسترده ویژگی‌هایی که توسط پل جنوبی کنترل می‌شوند، ابزارهای خاصی مانند کنترلرهای شبکه ثانویه، SATA/eSATA، USB 3.0 و IEEE 1394/FireWire مورد استفاده قرار می‌گیرند. عوامل متعددی مانند بهبود ویژگی‌های SATA، دسترس‌پذیر نبودن USB 3.0 در هنگام توسعه چیپ‌ست‌ها و کاهش محوبیت ابزارهای FireWire در ایجاد وضعیت مذکور نقش داشته‌اند.

کنترلرهای اضافی معمولا‌ از اتصالات PCI یا PCIe استفاده کرده و از یک اسلات مجازی یا منطقی بهره می‌گیرند که هیچ اسلات فیزیکی برای آن روی مادربرد تعبیه نشده است. در حالی‌که تنها هفت موقعیت نصب برای اسلات‌های فیزیکی روی یک مادربرد ATX با ابعاد کامل در نظر گرفته شده‌اند، یک چیپ‌ست معمولی از شش ابزار PCIe x1 به همراه پنج اسلات PCI پشتیبانی می‌کند. به این ترتیب، هفت اسلات قابل دسترسی روی یک مادربرد بدون استفاده باقی می‌مانند که می‌توانند مستقیما‌ به ابزارهای Onboard هدایت شوند.

غیرفعال کردن هر ابزاری که هزینه مادربرد را افزایش می‌دهد، تا حدودی محافظه‌کارانه به نظر می‌رسد اما انجام این کار می‌تواند باعث کاهش زمان بوت شود. برای مثال، کنترلرهای SATA توکار دارای بایوس مخصوص به خود هستند، اما کاربرانی که تنها از چند درایو استفاده می‌کنند احتمالا‌ هیچ‌یک از ‌آن‌ها را به کنترلر اضافی متصل نکرده‌اند. غیرفعال کردن سخت‌افزارهای بدون استفاده، زمان مورد نیاز برای اجرای بایوس آن‌ها به منظور بررسی درایو و عبور از پیام غیرضروی «No drives Found» را حذف می‌کند.