اصول برنامه‌نویسی در چهارچوب ‌WebPart

اشاره : با نگاهی به اینترنت مجموعه‌ای از سایت‌هایی با عملکرد استثنایی را می‌یابید که چیدمان آن‌ها کاملاً مطابق سلیقه شما است. با ورود به این سایت‌ها احساس می‌کنید در مقابل نقشه‌ای ایستاده‌اید که به شما می‌گوید: <شما اینجا ایستاده‌اید.> این واقعیتی بسیار شگفت‌انگیز است. چگونه ظاهر این سایت‌ها با خصوصیات و علایق شما کاملاً در تناسب است. چنین پیشرفتی واقعاً جالب است. این سطح از پیشرفت با فعالیت برنامه‌نویسان آزاد و تولید چندین چهارچوب پیشرفته، ایجاد می‌شود. نکته جذاب دیگر، سطح قابلیت استفاده مجدد در اغلب این سایت‌ها است. برای مثال، همه سایت‌ها دارای سرتیتر(Header) و ناحیه درج تبلیغات(Banner) هستند. بعضی از سایت‌ها دارای تقویم هستند و بعضی دیگر برنامه‌هایی شبیهForum ارائه می‌دهندForum) .ها، میزگردهای مستندی به صورت ارسال پیام، سؤال و نظرات کتبی هستند که توسط سایر افراد عضو درForum پاسخ کتبی آن‌ها تولید می‌شود.) این ساختارهای انتزاعی یاWidget ها درچهارچوب‌های برنامه‌نویسی مختلف به روش‌های متفاوتی تولید می‌شوند. در حقیقت کل محصول بر مبنای مفاهیم عرضه‌شده توسطWidget ها تولید می‌شود و تنها نام آن‌ها در محیط‌های مختلف متفاوت است.

یکی از محصولات نسبتاً محبوب در زمینه برنامه‌نویسی با استفاده از Widgetها، با نام SharePiont Portal Server2003 مطرح است که Widgetهای قابل‌استفاده مجدد خود را WebPart نامیده است. شرکت مایکروسافت در ASP.NET2.0 کاملاً از WebPartها حمایت می‌کند و جای تعجب ندارد که برنامه MicroSoft Office SharePoint Server2007 به همراه مجموعه Office عرضه شده ‌است. در این مقاله اصول پایه مطرح در چهارچوب‌های WebPart مورد بررسی قرار می‌گیرد. می‌توان این مقاله را به عنوان پایه‌ای برای مباحث پیشرفته‌تر نظیر چگونگی پشتیبانی از WebPartها در برنامه MOSS2007 در نظر گرفت. مؤلفه‌های اصلی چهارچوب WebPart در ASP.NET2.0 شکل 1 قبل از بررسی یک صفحه ساده وب که با استفاده از WebPartها طراحی شده است، ابتدا مهم‌ترین عناصر قابل استفاده در چهارچوب کاریNET. را مورد بررسی قرار می‌دهیم که برای تولید این صفحه استفاده شده‌اند: - ‌WebPartها: WebPart، یک Widget با قابلیت استفاده مجدد است که در صفحات وب به کار می‌رود. کاربر می‌تواند WebPart را به صفحات خود بیفزاید، آن را متناسب با نیاز خود تنظیم کند یا حتی رابطه‌هایی را بین این WebPartها تعریف کند. شکل 2 پیش از هر چیز باید دانست که WebPart در ASP.NET2.0 از کلاسSystem.Web.UI.WebControls.Controls.WebParts.WebPart مشتق شده‌است. یک نمونه خوب، Widgetای است که ترافیک را نمایش می‌دهد. کاربر نهایی می‌تواند طوری آن را تنظیم‌کند که اطلاعات مربوط به بزرگراه‌های خاصی را نمایش دهد و از طریق ارتباط با یک WebPart دیگر بزرگراه‌های دیگری را تعیین کند و کاربر با کلیک روی آن‌ها، آخرین اطلاعات ترافیکی مربوط به آن‌ها را مشاهده کند. تولید چنین سیستمی در ASP.NET2.0 کار زیاد سختی نیست. - WebPartManager: این کنترل به عنوان مهم‌ترین سیستم بازرسی برای WebPartها در ASP.NET2.0 مطرح است. هر صفحه باید فقط شامل یک WebPartManager باشد و این عنصر مسئول همه عملکردها، رخدادها، و سفارشی‌سازی‌های مربوط به WebPart‌های مختلف موجود در آن صفحه است و آن‌ها را مدیریت می‌کند.   همچنین می‌توان WebPartManager را به حالت (Mode)های مختلف تنظیم کرد. برای مثال، اگر طراح WebPartManager را در حالت Catalogue تنظیم کند، می‌تواند WebPartهای مورد نظر برای صفحه خود را از میان مجموعه‌ای از WebPartها انتخاب کند. شکل 3 Communication Mode، یکی دیگر از حالت‌ها برای تنظیم صفحه است. در صورت انتخاب این حالت می‌توان بین WebPartهای مختلف مسیرهای ارتباطی متعددی تعریف کرد. - Various Zones: به نواحی مختلف صفحهZone  می‌گویند. پیاده‌سازی این‌ها از طریق کنترل‌های سرور زیر صورت می‌گیرد که به همراه چهارچوب ارائه می‌شوند: شکل 4 - WebPartZone: یک WebPartZone عبارت است از کنترلی که ناحیه‌ای از صفحه را تعیین می‌کند تا آن ناحیه میزبانی یک یا چند WebPart را برعهده گیرد. همچنین WebPartZone کنترل نحوه نمایش یک WebPart را برعهده دارد.   همچنین هر کنترلی که از کلاس WebPart به ارث نرسیده باشد، می‌تواند به صورت یک WebPart ظاهر گردد و در یک WebPartZone ساکن شود. این کار از طریق کلاس Generic طراحی شده برای WebPartها انجام می‌شود که از کلاس پایه WebPart به ارث می‌رسد. البته با انجام این کار، از بخشی از توانایی‌ها و عملکردهای کلاس WebPart محروم ‌می‌شوید. CatalogtueZone: عبارت است از فهرست یا کاتالوگی که طراح می‌تواند از میان گزینه‌های آن موارد مورد نظر خود را انتخاب کرد. این کنترل سرور تعداد کنترل‌های CatalogueParts را در خود نگه می‌دارد و این کنترل‌ها نیز به نوبه خود WebPartهایی را نگه‌ می‌دارد که تا کنون به سایت افزوده شده‌اند و می‌توان آن‌ها را به صفحات وب مختلف موجود در سایت افزود. کاربر می‌تواند WebPartها را از کاتالوگ بردارد و به چندین WebPartZone موجود در یک صفحه بیفزاید. شکل 5 سه نوع CatalogueParts وجود دارد که عبارتند از: DeclarativeCatalogPart ،PageCatalogPart وImportCatalogPart. EditorZone: ناحیه‌ای از صفحه است که از کاربر نهایی می‌خواهد WebPart را بنابر نیاز خود سفارشی کند. همچنین می‌توان یک WebPart را در حالت اشتراکی (Share Mode) سفارشی کرد. در این صورت یک مدیر می‌تواند WebPart را سفارشی کند و سایر کاربران می‌توانند آن را مشاهده کنند، ولی مجاز به سفارشی کردن آن نیستند. شکل 6 ConnectionZone: این ناحیه صفحه از کاربر نهایی می‌خواهد با نحوه تبادل اطلاعات بین WebPartهای مختلف قرار گرفته در یک صفحه را تعیین کند. برای مثال، می‌توانید یک خواننده اطلاعات نوع RSS را بسازید. در این حالت یکی از WebPartها، OPMLهای مربوط به کاربران را نگهداری می‌کند و دیگری RSS را متناسب با سلیقه مشترکان تغییر می‌دهد. ارتباط بین این‌دو WebPart به این صورت است که WebPart از نوع OPML که ردیف‌های URL مربوط به RSS را تهیه می‌کند و سپس WebPart خواننده RSS آن ردیف را می‌گیرد، مورد استفاده قرار می‌دهد و آن را به شکلی مناسب نمایش می‌دهد. از آنجا که این مثال یک برنامه ساده از نوع ASP.NET2.0 است، می‌توانید این WebPart را به همراه الگوهای Atlas نیز به کار ببرید (الگوهایی در محیط NET. برای پیاده‌سازی آسان فناوری ای‌جکس). از جمله این الگوها می‌توان به UpdatePanel یا کنترل ثانویه‌ای مانند telerik AJAX Panel اشاره کرد. حتی می‌توانید PostBackها را با CallBack جایگزین کنید و برای این کار تقریباً نیاز به نوشتن هیچ‌گونه کدی وجود ندارد (در PostBack با اعمال هر گونه رخدادی توسط کاربر و ایجاد هرگونه تغییری روی کنترل‌ها باید کل صفحه وب نوسازی شود، ولی در CallBack این تغییرات توسط کدهای جاوا اسکریپت مدیریت می‌شود و به این ترتیب ارسال اطلاعات به سرور و دریافت داده، بدون نیاز به نوسازی کل صفحه انجام می‌شود). تولید یک WebPart ساده‌ شکل 7 حال که با عناصر اصلی طراحی صفحات وب در ASP.NET2.0 آشنا شدید، زمان آن فرا رسیده است تا شروع به کار کنید و اولین WebPart خود را ایجاد کنید. می‌توانید هر کنترلی را با استفاده از کلاس Generic WebPart به این نوع تبدیل کنید، اما چنین WebPartی یک مورد واقعی نخواهد بود؛ زیرا یک WebPart واقعی باید از کلاس پایه System.Web.UI.WebParts.WebPart مشتق شده باشد. کد یک WebPart ساده که فقط قرار است یک خط کد را نمایش دهد، به صورت زیر است:                                                                                              public class SimpleWebPart : WebPart                                                                                                                                                }                                                                             ;"!private string displayText = "Hello World                                                                         [(WebBrowsable (true),(Personalizable (true]                                                                                                           public string DisplayText                                                                                                                                                        }                                                                                                          {;get{return displayText                                                                                                     {;set{displayText = value                                                                                                                                            {                                           (protected override void Render(System.Web.UI.HtmlTextWriter writer                                                                                                                                             }                                                                                                          (writer.Write (displayText                                                                                                                                            {                                                                                                                                                        {‌ شکل 8 شکل 9 فعلاً در مورد ویژگی‌های قابلیت جست‌وجو در وب و امکان سفارشی‌سازی صفحات خود نگران نباشید. نحوه ایجاد این امکانات به زودی بررسی می‌شود. فعلاً کافی است بدانید که این یک کنترل ساده سرور است که جعبه نمایش‌متن (DisplayText) را تنظیم می‌کند. سؤال دومی هم که باید حتماً بررسی شود، این است: چگونه می‌توانم از این WebPart استفاده کنم؟ نحوه استفاده از یک WebPart  یک سایت ساده را با استفاده از ASP.NET2.0 ایجاد کنید. سپس به کلاس کتابخانه‌ای که WebPart تولید شده توسط شما در آن قرار دارد، یک رابط ارجاع (Reference) اضافه کنید. مراحل زیر را روی کد مربوط به فایل تولید شده با نام Default.aspx اجرا کنید. - از ناحیه ToolBox یک WebPartManager را بردارید و روی صفحه قرار دهید (Drop & Drag) . - دو WebPartZone را نیز به روش کشیدن و انداختن از ToolBox به صفحه اضافه کنید (این دو را به روشی که علاقه دارید، ویرایش کنید). WebPartZoneها من برای ساده کردن کار مطابق با شکل 1 که در محیط design view  قابل‌مشاهده است، ویرایش شده است. - حال WebPart ساده‌ای را که در مرحله قبل نوشته‌اید، به ناحیه WebPartZone1 اضافه کنید. بعد از انجام این کار صفحه طراحی‌شده در محیط design view به شکل 2 است. - حالا این صفحه را اجرا کنید. باید WebPart شما به درستی در مرورگر نمایش‌داده شود. همچنین یک منوی مناسب در کنار WebPartZone نمایش داده می‌شود. وقتی گزینه Minimize را انتخاب کنید (مطابق شکل3)، پنجره تولید شده توسط WebPart به راحتی بسته می‌شود. ‌کد ایجاد شده تا این لحظه در فهرست زیر آمده و بسیار ساده است:                                                                                              <"form id="form1" runat="server>                                                                                                                                                                 <"asp:WebPartManager  ID="/img/2006/07/WebPartManager1" runat="server>                                                                                                                                             <"asp:WebPartZone ID="/img/2006/07/WebPartZone1" runat="server>                                                                                                                                                                  <"cc1:simplewebpart id="SimpleWebPart1>                                                                                                                                                                                                                                                                                               <"asp:WebPartZone ID="/img/2006/07/WebPartZone2" runat="server>                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   همچنین توجه داشته باشید که با اولین اجرای این وب‌سایت، پایگاه‌داده SQL Express با نام ASPNERT.MDF به صورت شکل 4 نمایش داده می‌شود. علت این نمایش از آنجا ناشی می‌شود که چهارچوب WebPart مانند بسیاری از بلاک‌های اجرایی مهم ASP.NET2.0 به صورت پیش‌فرض از پایگاه ‌داده SQL Express استفاده می‌کند. اگر WebPart خود را به صورت سفارشی درآورید، آن را بین WebPartZoneهای مختلف جابه‌جا کنید یا هرگونه سفارشی‌سازی را که مستلزم بازنویسی URLها یا توابع API عضو یا هر کار دیگری است، انجام دهید. اطلاعات مربوط به این تغییرات به صورت پیش‌فرض در SQL Express database ‌ذخیره می‌شود. البته این فرآیند به راحتی با استفاده از provider model و تغییرات کمی در web.config قابل تغییر است. شما می‌توانید با استفاده از چهارچوب WebPart کارهای زیادی انجام دهید. بررسی این کارها کاملاً از حوصله این مقاله خارج است. تا کنون با بسیاری از عملکردهای پایه‌ای آشنا شده‌اید. حال ببینیم باید چه تغییراتی در کد برنامه ایجاد کنیم تا کاربر بتواند متن WebPart را تغییر دهد یا WebPart را از WebPartZone1 به WebPartZone2 انتقال دهد. ایجاد کمی تغییرات جالب در WebPart شما می‌توانید به کمک WebPartZoneای که در صفحه قرار داده‌اید، خود WebPart و در نتیجه صفحه‌ای که WebpartZone در آن قرار گرفته است را روی DisplayModeهای مختلف تنظیم کنید. شکل 10 این DisplayModeها یا حالات نمایش را به شما امکان می‌دهد کارهای مختلفی را روی WebPartها انجام دهید. از جمله: آن‌ها را جابه‌جا یا ویرایش کنید، بین آن‌ها مسیرهای ارتباطی تعریف نمایید یا آن‌که فقط صفحه را مشاهده کنید. با اجرای مراحل زیر تغییراتی را روی همان Default.aspxای که با آن کار می‌کردید ایجاد کنید: - یک CatalogZone را به صفحه اضافه کنید. در داخل این CatalogZone یک الگوی ZoneTemplate ایجاد کنید، سپس یک DeclarativeCatalogPart و یک PageCatalogPart را داخل آن قرار دهید. حال یک WebPartsTemplate را به DeclarativeCatalogPart اضافه کنید و سپس کد تعریف‌کننده cc1:simplewebpart را از WebPart1 به آن انتقال دهید. کد نهایی باید به صورت زیر باشد:                                                                                                                                                                                                                                                                                "asp:PageCatalogPart ID="PageCatalogPart1>                                                                                                                                                                                                                                                                 - یک EditorZone را نیز به صفحه اضافه کنید. در داخل این EditorZone یک ZoneTemplate ایجاد کنید و یک کنترل asp:PropertyGridEditorPart را از ToolBox به آن اضافه نمایید. این asp:PropertyGridEditorPart وظیفه دارد که خصوصیات Public مربوط به WebPart را که از طریق true بودن صفت WebBrowsable شناسایی می‌شوند را بیابد و یک رابط‌کاربری ساده را در اختیار شما قرار دهد تا بتوانید مقدار آن صفت یا ویژگی را تغییر دهید. باید EditorZone شما شبیه قطعه کد زیر باشد:                                                                         <"asp:EditorZone ID="EditorZone1" runat="server>                                                                                                                                                                                   asp:PropertyGridEditorPart>                                                                                                                                                                                                                                                       حالا باید برای تنظیم حالت‌‌نمایش (DisplayMode) مربوط به WebPartManager کمی کدنویسی کنید تا به این ترتیب یکی از حالت‌های Edit ،Catalogue یا Browse را انتخاب کرده باشید.                                                                                                                                                                                                                               " Edit_Click? asp:LinkButton>Edit                                                                                "asp:LinkButton ID="Catalog" runat="server>                                                                         Catalog                                                                                "asp:LinkButton ID="Browse" runat="server>                                                                               Browse همچنین مدیر رخداد OnClick را برای کد سه دکمه ایجاد شده در کد فوق را با استفاده از کد زیر تولید کنید:                                                                        (Protected void Edit_Click(object sender,EventArgs e                                                                                                                                                 }                                        ;WebPartManager1.DisplayMode=WevPartManager.EditDisplayMode                                                                                                                                                 {                                                                  (Protected void Catalog_Click(object sender,EventArgs e                                                                                                                                                 }                                  ;WebPartManager1.DisplayMode=WevPartManager.CatalogDisplayMode                                                                                                                                                {                                                                  (Protected void Browse_Click(object sender,EventArgs e                                                                                                                                                }                                   ;WebPartManager1.DisplayMode=WevPartManager.BrowseDisplayMode                                                                                                                                               { - اکنون همه کارهای لازم را انجام داده‌اید. حال WebApplication خود را اجرا کنید تا رابط کاربری شبیه شکل 5 را مشاهده کنید. - با کلیک روی دکمه «Catalogue»، رابط کاربری ناگهان تغییر می‌کند و شکل6 نمایش داده می‌‌شود. حالا کادر علامت کنار عبارت «Untitled» را تیک بزنید و سپس روی دکمه «Add» در زیر آن کلیک کنید. با انجام این کار، یک نمونه از ebPart به WebPartZone1 فزوده می‌شود. شما می‌توانید از طریق خود WebPart یا از طریق CatalogueZone، نام با معنی‌تری را برای WebPart خود انتخاب کنید.   شکل 11 توجه داشته باشید که WebPart اکنون به WebPartZone1 افزوده شده است. می‌توانید به روش نشان داده شده در شکل زیر WebPart را به روش DragِDrop از WebPartZone1 به WebPartZone2 انتقال دهید. توجه: با استفاده از مرورگر IE می‌توان به سادگی از خاصیت کشیدن و انداختن استفاده کرد. برای داشتن این خاصیت در مرورگر فایرفاکس باید از Atlas استفاده کرد. - حالا روی Browse کلیک کنید. آنچه مشاهده می‌کنید باید مشابه با شکل 8 باشد: فرض می‌کنیم که این تصویری است که بعد از ویرایش توسط شما برای کاربر نهایی نمایش داده خواهد ‌شد. اکنون حالت نمایش Catalogue را دوباره انتخاب کنید و یک نمونه دیگر از WebPart را به WebPartZone1 اضافه کنید. روی Edit کلیک کنید و این‌بار برای Edit، مطابق شکل 9 مورد Edit را که در WebPartZone1 قرار گرفته است، انتخاب کنید. - اکنون رابط کاربری که در اختیار شما قرار گرفته است، به شما امکان می‌دهد متن نوشته شده در Displaytext  مربوط به PropertyGridEditorPart همانند شکل 10 ویرایش کنید. - متن را به «!Hello Mars» تغییر دهید و روی OK کلیک کنید. سپس دوباره روی Browse کلیک کنید. کاربر می‌تواند ویژگی‌های WebPart را سفارشی کند؛ زیرا صفت Personalizable آن با مقدار true ست شده است. در شکل 11، شکل سفارشی‌شده  WebPart توسط شما نمایش داده شده است. چهارچوب ASP.NET2.0؛ توانمندی و انعطاف‌ با کمی کد توانستیم یک چهارچوب را برای یک Portal یا Widget آماده‌به‌کار طراحی کنیم. چهارچوب طراحی‌شده به نحو غیرقابل باوری انعطاف‌پذیر است. باید اعتراف کرد که آنچه شما تولید کرده‌اید نه جذابیت زیادی دارد و نه عملکرد بالایی دارد، اما می‌توانید این مشکلات را به سادگی و با استفاده از Stylesheetها یا WebPartهای پیچیده‌تر برطرف کنید.

Cakewalk Music Creator 4.0

اشاره : اگر می‌خواهید در خانه خود و به همراه چند دوست آهنگی را اجرا و ذخیره کنید، این نرم‌افزار به کارتان می‌آید. این برنامه مجموعه‌ای از صداهای سازهای مختلف را با خود دارد. بنابر این می‌توانید قطعاتی ملودیک را به کار خود اضافه نمایید.

www.cakewalk.com در سالیان گذشته ساخت و ضبط آهنگ از استودیوهای گران‌قیمت آغاز می‌شد. امروزه آهنگ‌سازی و ضبط آن می‌تواند در پشت میز کامپیوتر خانگی و در خانه آغاز شود. اگر می‌خواهید در خانه خود و به همراه چند دوست آهنگی را اجرا و ذخیره کنید، این نرم‌افزار به کارتان می‌آید. البته این نرم‌افزار شاید برای کارهای خیلی حرفه‌ای مناسب نباشد. ولی اگر در ابتدای کار هستید و محیط پیچیده نرم‌افزارهای حرفه‌ای شما را ناامید می‌کند، این برنامه گزینه مناسبی است. با نصب این برنامه و اجرای آن، کار ضبط و میکس را آغاز کنید. ابتدا می‌توانید صدای سازهای مختلف و خواننده را ذخیره کنید و سپس به افزودن افکت و  میکس بپردازید. این برنامه مجموعه‌ای از صداهای سازهای مختلف را با خود دارد. بنابر این می‌توانید قطعاتی ملودیک را به کار خود اضافه نمایید. این نرم‌افزار که روی DVD ارائه شده، با ویندوز ویستا نیز سازگار است و در صورت داشتن کارت صدای حرفه‌ای، بهتر می‌توانید از امکانات آن استفاده کنید. این نرم‌افزار قیمت بسیار مناسبی دارد و برای کاربران خانگی با چهل دلار قابل تهیه است

حافظه DDR3 با سیستم خنک‌کنندگی

سری جدید حافظه‌های DDR3 مجهز به سیستم‌های خنک‌کننده Flex XLC به بازار عرضه شدند. شرکت OCZ که یکی از پیشتازان تولید ماجول‌های حافظه است، ماجول حافظه DDR3 مدل PC3-12800 Flex XLC  را با باس 1600MHZبه بازار عرضه نمود. این ماجول یک حافظه سریع DDR3 با بهترین و کاراترین سیستم خنک‌کنندگی موجود در بازار است و مخصوص کاربران حرفه‌ای است که به دنبال کارایی بالا هستند. فناوری جدید Flex XLC که در این ماجول‌های حافظه مورد استفاده قرار گرفته است، مدیریت حرارت فوق‌العاده‌ای را جهت خنک کردن ماجول‌ها و پایداری و طول عمر آن‌ها و در نهایت سرعت بالا ارائه می‌دهد. این قابلیت امکان بالا بردن سرعت حافظه و هم‌پوشانی کردن گرمای زیادیِ تولیدشده را فراهم می‌کند.

Windows Defender، سپری‌از جنس‌ویندوز

اشاره : برنامه‌های مزاحم تبلیغاتی (Spywares) در طی سال‌های اخیر به ‌قدری زیاد و متنوع شده‌اند که حتی شرکت مایکروسافت را نیز به تکاپو برای مبارزه و مقابله واداشت. مایکروسافت نسخه بتای ابزار آنتی‌اسپایور خود،Windows Defender، را در اواخر سال 2006 و نسخه رسمی و رایگان آن را در 2007 ارائه داد و روی آن نیز تبلیغات فراوانی کرد. مزیت استفاده از این نرم‌افزار در کنار یک نرم‌افزار آنتی‌ویروس قوی، مطمئن بودن به سازگاری آن با ویندوز و عدم بروز مشکل در کنار دیگر نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس است. می‌توانید یک آنتی‌ویروس خوب روی کامپیوتر نصب کنید (مانند کسپرسکی، نورتن، پاندا، بیت‌دفندر و ...) و برای مقابله با اسپایورها نیز Windows Defender را استفاده کنید.

نصب Windows Defender جزء ابزارهای رایگان مایکروسافت است که می‌توانید آن را از نشانیwww.windowsdefender.com دانلود نمایید. این نرم‌افزار دارای حجم 91/4 مگابایت است و البته تحت مجوز ویندوز این شرکت است. بدین معنی که همانند ویندوز مدیاپلیر یازده یا اینترنت‌ اکسپلورر هفت نمی‌توانید آن را روی یک ویندوز رجیستر‌‌نشده و غیراصل استفاده کنید.  بنابراین برای دانلود این نرم‌افزار از سایت مایکروسافت‌ (www.microsoft.com/download) نیاز به تأییدیه (Validation) و دریافت بسته Windows Genuine Advantage دارید. برای شروع نصب Windows Defender روی فایل اجرایی نصب آن دو بار کلیک کنید تا وارد مراحل نصب شوید. مرحل اول Validate است. در این مرحله نرم‌افزار با برقرار کردن یک ارتباط با سرور مایکروسافت، بررسی می‌کند که ویندوز شما اصل است یا خیر و مایکروسافت اجازه نصب می‌دهد یا خیر. این مرحله را که به سلامت طی کنید، باید مجوز نرم‌افزار را تأیید کنید. ... I accept the را انتخاب نمایید و به مرحله بعدی بروید. در این مرحله سه انتخاب پیش‌رو دارید (شکل 1 ). Use Recommended settings: با انتخاب این گزینه نرم‌افزار به طور خودکار با سیاست‌ها و تنظیمات خود به مقابله با برنامه‌های مخرب می‌رود و تمام برنامه‌های اسپایور را پاک و از روی سیستم حذف می‌کند. این گزینه مناسب است، اما با یک اشکال بزرگ روبه‌رو است و آن این‌که، اگر نرم‌افزاری نصب کنید که اسپایور نباشد، ممکن است توسط این برنامه اسپایور تشخیص داده شود و پاک شود یا اجازه نصب داده نشود. کاری نیز از دست شما برنمی‌آید. Install Defination update only: بسته‌های بروزرسانی نرم‌افزار به صورت خودکار نصب می‌شوند. در این حالت دیگر نرم‌افزار دخالتی در پاک‌سازی سیستم از اسپایورها به روش خودکار ندارد. Ask me later: بالاترین خطر و ریسک را به دنبال دارد، اما مدیریت و کنترل نرم‌افزار به دست شما خواهد افتاد. در حقیقت با انتخاب این گزینه به نرم‌افزار می‌گویید پاک‌سازی، بروزرسانی و تنظیمات نرم‌افزار به عهده خودم باشد.  گزینه Install Defination update only را انتخاب کنید تا نرم‌افزار از تنظیمات پیش فرض استفاده کند و هم بروز باشد. در مرحله بعدی گزینه Complate را انتخاب کنید. با زدن دکمه Install، نصب نرم‌افزار شروع می‌شود و در پایان از شما برای چک کردن بسته‌های بروزرسانی سؤال می‌کند. اگر به اینترنت متصل هستید، دکمه Finish را کلیک کنید و اگر به اینترنت متصل نیستید، تیک مربوطه را بردارید و Finish کنید. اسکن اسپایور برنامه Windows Defender را از بخش All programs منوی Start اجرا کنید (شکل 2). همان‌طور که در شکل مشخص است، چون اجازه بروزرسانی به این نرم‌افزار ندادیم، صفحه اصلی آن دارای پیغام Check for Update Now  است. شکل ظاهری این نرم‌افزار ممکن است برایتان کمی غریب باشد، ولی نگران نباشید. چون به آن عادت خواهید کرد. برای شروع جست‌و‌جوی هارددیسک باید روی گزینهScan  کلیک کنید. دو نوع اسکن در اختیار شما قرار دارد: Quick Scan و Full Scan. روش اول، سریع‌تر اما کم‌دقت‌تر است. ولی روش دوم دارای دقت بیشتری است و حتی خصوصیات فایل‌ها و مشخصات آن‌ها را برای یافتن یک اسپایور جست‌وجو می‌کند. برای انتخاب یکی از این دو نوع اسکن، روی فلش روی پایین کنار گزینه Scan کلیک کنید. دقت کنید در هنگام اسکن سیستم، نرم‌افزارهای دیگر گشوده شده روی ویندوز را ببندید. چون ممکن است ویندوز کم بیاورد و نتواند به خوبی آن‌ها را اجرا کند. اگر Windows Defender یک برنامه مزاحم کشف کند، با یک پیغام به شما نام، مشخصات، محل قرارگیری و عمل پاک‌سازی آن را به شما گزارش می‌دهد (شکل 3). این نرم‌افزار از پنج سطح امنیتی برای طبقه‌بندی خطرناکی اسپایورها استفاده می‌کند:  High، Medium، Law، Not Yet Classified و Severe. اگر برنامه یا فایلی دارای سطح High یا Severe بود در پاک‌ کردن آن شک نکنید. برای سطح‌های دیگر می‌توانید گزینه Quarantine را انتخاب کنید. تنظیمات گزینه Options از بخش Tools را انتخاب کنید. در این بخش تنظیمات زیادی برایتان فراهم شده است که به کمک آن‌ها می‌توانید بهتر Windows Defender را کنترل و مدیریت کنید و به خواسته‌هایتان برسید (شکل 4). اولین گزینه به اسکن خودکار اختصاص دارد. می‌توانید برای نرم‌افزار تعریف کنید که به صورت روزانه یا هفتگی و در یک ساعت خاص سیستم را بررسی کند. نوع اسکن (Quick یا Full) را نیز در این بخش می‌توانید تعیین کنید. بخش بعدی به سطح‌های امنیتی اختصاص دارد. با کلیک روی لینک Understanding Windows Defender Alart Levels می‌توانید در مورد این سطح‌ها بیشتر یاد بگیرید. می‌توان برای هر سطح یک عملیات را تعریف کرد. Ignore(بی‌خیال شدن)، Remove (پاک کردن)، Qarantine (غیرفعال کردن) و Default Action (کسب اجازه از شما) است.Real-Time Protection قابلیتی در Windows Defender است که امکان شناسایی خودکار و بی‌درنگ یک اسپایور در هنگام ورود به کامپیوتر را می‌دهد. فعال کردن این قابلیت اطمینان بیشتری به شما می‌دهد. Windows Explorer اسپایورها غالباً در پس‌زمینه ویندوز فعال و اجرا می‌شوند و شما نمی‌توانید از اجرا شدن آن‌ها مطلع شوید. مایکروسافت با اطلاع از این موضوع، راه مقابله با آن را نیز تدارک دیده و در Windows Defender فراهم نموده است. ابزار Windows Explorer در بخش Tools به همین‌منظور است (شکل 5). با این ابزار می‌توانید برنامه‌هایی که همزمان با بالا آمدن ویندوز اجرا می‌شوند (مانند نرم‌افزارهای System Tray) را مدیریت کنید. در ویندوز ابزارهایی برای این کار وجود دارد(MS Confing) ، اما با این ابزار بهتر می‌توان مشاهده کرد کدام برنامه‌ها در حال اجرا هستند و تنظیم نمود کدام‌ یک اجرا نشوند. یک راه دسترسی به اسپایورها و جلوگیری از فعالیت آن‌ها از طریق همین ابزار است. در پنجره Windows Explorer  می‌توانید برنامه‌های Startup را ببینید. روی هر یک کلیک کنید تا اطلاعات کاملی از آن‌ها برایتان نمایش داده شود. همچنین می‌توانید این برنامه‌ها را Remove یا Disable کنید. نیم‌نگاهی به گزینه Category نیز داشته باشید. SpyNet مایکروسافت در این برنامه خود از خرد جمعی و انجمن‌های آنلاین نیز استفاده کرده است. SpyNet ابزاری برای عضو شدن در انجمن آنلاین برنامه Windows Defender و اطلاع از چگونگی عمل دیگر کاربران در مواجه با یک پیغام اخطار است. این ابزار از بخش Tools قابل دسترسی است و دارای دو سطح Basic و Advanced است (شکل 6). در حالت اول اطلاعات ابتدایی برایتان ارسال خواهد شد و در حالت پیشرفته می‌توانید بالاترین سطح‌های کار با برنامه را بیاموزید و بفهمید برای چه پیغام اخطاری دقیقاً چه تنظیماتی باید انجام دهید. مایکروسافت دژبان Windows Defender در مقایسه با دیگر نرم‌افزارهای آنتی اسپایور، قابلیت‌ها و امکانات کمتری دارد، ولی از مزیت هم‌جنس بودن با ویندوز و یکی بودن شرکت‌های توسعه‌دهنده هر دو بهره می‌برد. برخی از کارشناسان نگاهی تردیدآمیز به این نرم‌افزار دارند و انتشار آن از سوی مایکروسافت را دلایلی غیر از خیرخواهی کاربران می‌پندارند. برخی دیگر استفاده از آن را توصیه می‌کنند و معتقدند  نصب این برنامه در کنار یک آنتی‌ویروس قدرتمند، می‌تواند سپر دفاعی مستحمکی برای اطلاعات سیستم درست کند.

فایل‌های nrg را به ISO تبدیل کنید

اشاره : برنامه nrg2iso یک نرم‌افزار کمکی کوچک و رایگان است که می‌تواند با چند کلیک ساده فایل‌های nrg. را که توسط برنامه Nero برای image گرفتن از CD استفاده میشود، به فرمت استاندارد ISO تبدیل کند.
شرح:  احتمالاً روی اینترنت با فایل‌های ISO برخورد کرده‌اید. این فایل‌ها که در حقیقت نسخه Image برنامه‌ها (یا همان کپی قابل رایت از روی یک CD) هستند، این روز‌ها یکی از محبوب‌ترین انواع فایل‌ها برای به اشتراک‌گذاری نرم‌افزاها به شمار می‌روند. برنامه محبوب Nero نیز می‌تواند از روی یک سی‌دی یا یک نرم‌افزار نسخه Image تهیه کند. اما این فایل‌ها با فرمت nrg. ذخیره می‌شوند. برنامه nrg2iso یک نرم‌افزار کمکی کوچک و رایگان است که می‌تواند با چند کلیک ساده فایل‌های nrg. را به فرمت استاندارد ISO تبدیل کند. این برنامه روی تمام نسخه‌های ویندوز به جز Win 98 قابل نصب است. (حجم 192 کیلوبایت، رایگان‌)
	دریافت فایل

نگاهی به برخی از بهترین‌های شبکه در سال 2006

نگاهی به برخی از بهترین‌های شبکه در سال 2006 به انتخاب وب سایت نت‌ورک ورلد

سیستم مدیریت اطلاعات‌ نام محصول: Google search appliance شرکت سازنده: گوگل‌ Google search appliance یک سیستم یکپارچه سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است که جست‌وجوی اطلاعات را برای مشتریان تجاری، بهتر و سفارشی‌تر می‌کند. این محصول نتایج جست‌وجو را برای اهداف مختلف، بهینه‌تر می‌کند و مشتریان این محصول را قادر می‌سازد که به منابع بیشتری روی اینترنت دسترسی داشته باشند. قابلیت‌های امنیتی نیز از دیگر ویژگی‌های این محصول سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است. Google Search Appliance، با استفاده از یک جعبه جست‌وجو، می‌تواند داده‌های گمشده و ناهماهنگ را روی وب سرور، فایل سرور، سیستم‌های مدیریت محتوا، پایگاه داده‌های رابطه‌ای و برنامه‌های کاربردی تجاری در دسترس کاربر قرار دهد. این سیستم می‌تواند از 220 نوع فرمت فایل و بیش از 109 زبان پشتیبانی کند. قیمت این دستگاه سیصدهزار دلار است. سیستم پیغام رسانی نام محصول: IronMail appliance شرکت سازنده: CipherTrust اگر ایمیل برایتان اهمیت داشته باشد، این سیستم نیز برایتان اهمیت خواهد داشت. IronMail appliance سیستم رمزنگاری ایمیل‌ها برای ارتقای امنیت هنگام ارسال آن‌ها روی شبکه است. اینترفیس این دستگاه قابل تنظیم است و کاربر می‌تواند آن را برای خود سفارشی کند. شرکت CipherTrust رمزنگاری ایمیل را هم در سطح gateway به کاربر و هم در سطح gateway به gateway فراهم می کند. تجهیزات زیرساخت شبکه‌ نام محصول: Catalyst 4948- 10GE شرکت سازنده: سیسکو این سوییچ ساخت شرکت سیسکو دارای 48 پورت است و سازگار با استانداردهای Ethernet ،Fast Ethernet و Gigabit Ethernet ساخته شده است و قابلیت انتقال یک گیگابیت فریم در ثانیه را دارد. قیمت این محصول، 10259 دلار است. از آن‌جایی که این سوییچ قابلیت‌هایی چون پشتیبانی از Secure Shell v2, 802.1X برای دسترسی‌های راه‌دور و فهرست‌های کنترل دسترسی دارد، برای کاربردهای امنیتی نیز پیشنهاد می‌شود. تجهیزات زیرساخت امنیتی‌ نام محصول: Secure Access SSL VPN Appliance شرکت سازنده: Juniper این محصول شرکت Juniper در میان یازده SSL VPN که توسط وب‌سایت نت‌ورک ورلد مورد بررسی قرار گرفتند، به بالاترین کارایی دست یافت. از این محصول در محیط‌هایی که در آن‌ها کنترل دسترسی از اهمیت بالایی برخوردار باشد، استفاده می‌شود. با استفاده از Secure Access SSL VPN Appliance و نیز نرم‌افزار ضد بدافزار شرکت سیمانتک می‌توان امنیت شبکه را ارتقا داد. چنین متدی، دسترسی‌های راه‌دور کارمندان یک شرکت به منابع موجود روی شبکه را امن‌تر می کند. از آنجا که می‌توان یک ضد بدافزار مانند محصول شرکت سیمانتک را روی این سیستم نصب کرد، دیگر نیازی به نصب چنین نرم‌افزارهایی روی کامپیوتر کاربران شبکه نیست. قیمت این سیستم، 48 هزار دلار است. تجهیزات امنیتی روی کلاینت‌ها نام محصول: Secure Web Gateway شرکت سازنده: مک آفی‌ ضد جاسوس‌افزار تعبیه شده روی این گیت وی سمت کاربر ساخت شرکت مک‌آفی، در میان هیجده محصول مشابه شرکت‌های مختلف، به بالاترین کارایی دست یافت. رابط کاربر و نصب آسان این محصول از دیگر مزایای آن به شمار می‌آیند. Secure Web Gateway همچنین مجهز به یک سیستم شناسایی بدافزار برای بلوکه کردن فعالیت‌های جاسوس‌افزارها است. بدیهی است که جلوگیری از ورود جاسوس‌افزارها به سیستم با استفاده از Gatewayها خیلی بهتر از پاک‌کردنشان با استفاده از یک نرم‌افزار ضد جاسوس‌افزار پس از ورود آن به شبکه است. تجهیزات بی‌سیم‌ نام محصول: مجموعه سوییچ‌های A2400 و A800 و اکسس پوینت A61 شرکت سازنده: Aruba Networks از قابلیت‌های محصولات این شرکت این است که به‌رغم ترافیک بالای داده یا صوت روی شبکه بی‌سیم، می‌توانند داده‌ها یا صوت را با میزان بسیار بالایی روی شبکه منتقل کنند. شرکت مایکروسافت، با استفاده از تجهیزات شرکت Aruba، بزرگ‌ترین شبکه نسل بعدی WLAN را ایجاد کرده است که به گفته شرکت Aruba، این شبکه WLAN می‌تواند به بیش از 25هزار کاربر شاغل در 227 ساختمان واقع در شصت کشور جهان سرویس‌دهی کند. شرکت مایکروسافت در این پروژه، از نرم‌افزارها، کنترلرهای سیار و حدود پنج‌هزار اکسس‌پوینت ultra-thin شرکت Aruba استفاده کرده است. نرم‌افزار مدیریت امنیت‌ نام محصول: DeepSight Alert Services شرکت سازنده: Symantec انستیتوی ملی استانداردها و فناوری، در سال 2005 میلادی ، 4675 مورد آسیب‌پذیری را در شبکه‌های کامپیوتری مختلف گزارش کرد که آسیب پذیری امنیتی بیش از 1800 مورد از آن‌ها، بسیار بالا گزارش شده بود. چنین دلایلی باعث می‌شود که به ارزش سیستم‌های مدیریت امنیتی همچون DeepSight Alert Services شرکت سیمانتک پی برد. این نرم‌افزار، مدیران امنیتی را قادر می‌کند موارد آسیب‌پذیر شبکه‌های خود را شناسایی کنند و پیشنهادهایی را که به رفع آن کمک می کند،ُ از سوی نرم‌افزار دریافت کنند. نرم‌افزاریکپارچه‌سازی‌ نام محصولات: ClearSight Analyzer و ECP Connect شرکت‌های سازنده: ClearSight Networks و Interwise در این بخش، دو محصول از دو شرکت مختلف را می‌توان بهترین‌های سال 2006 به شمار آورد. ClearSight Analyzer ساخت شرکت ClearSight Networks یک ابزار تحلیلگر VoIP است. کاربرد آسان و قابلیت تحلیل گستره وسیع از پروتکل‌های VoIP از مزایای این نرم‌افزار محسوب می‌شود. کاربری آسان در برگزاری یک کنفرانس تحت‌وب، دسکتاپ آسان، به اشتراک‌گذاری فایل برای افراد با پهنای باندهای مختلف روی شبکه، از مزایای این نرم‌افزار به شمار می‌آید.   My Meeting Room (که قابلیت دسترسی به یک اتاق مجازی شخصی و امن را در یک کنفرانس صوتی فراهم می‌کند)، گزینه‌هایی برای سازماندهی سرویس‌های onsite یا hosted و یکپارچه کردن آن با یک sign-on و سیستم‌های پراکسی معکوس از دیگر قابلیت‌های این سیستم است.

پانزده دقیقه پیاده‌روی ...

چندی پیش وبلاگ یکی از دوستان غیرایرانی خود را می‌خواندم. موضوع وبلاگ وی در مورد اثرات خوب و بد اینترنت بود. یکی از مواردی که در بین اثرات سوء اینترنت خودنمایی می‌کرد، استفاده بسیار زیاد از این رسانه فراگیر بود. به طوری که هم مردم از وابستگی بیش از حد خود به این رسانه احساس خطر می‌کنند هم کارشناسان بهداشت و سلامتی نسبت به آن نگران هستند. خوشبختانه یا متأسفانه، موج چنین نگرانی‌هایی از اینترنت به کشور ما نرسیده است. دلیلش هم این است که این رسانه در هیچ حیطه‌ای به عنوان یک جایگزین تمام عیار برای سایر الگوهای ارتباطی و فعالیت‌های روزانه مطرح نیست! این در حالی است که در برخی جوامع، اینترنت توانسته است به تنهایی جای خیلی چیزها را بگیرد. گرایش مردم ایالات‌متحده به اینترنت به عنوان جایگزینی برای تلویزیون، یا گرایش مردم کره‌جنوبی به آن برای خریدهای مختلف روزانه، و نیز استفاده از این رسانه برای سرگرمی و تحقیق رو به افزایش است. مطرح شدن اینترنت سه‌بعدی و پا گرفتن موزه‌ها، فروشگاه ها و نمایشگاه‌های مجازی، استفاده از این رسانه را بیش از پیش گسترش خواهد داد. در آغاز، همه این تحولات بسیار جذاب و مفید می‌نمایند؛ این‌که شخصی بتواند از خانه خود از موزه‌ای در آن سوی دنیا بازدید کند یا در جریان تازه‌ترین تحولات فناوری در نمایشگاهی فرسنگ‌ها دورتر قرار بگیرد، خیلی جالب است. ولی وقتی فعالیت‌های روزانه و اجتماعی تحت‌الشعاع چنین روندی قرار بگیرد، بوی خطر نیز آرام‌آرام به مشام خواهد رسید. این موج هم‌اکنون کشورهایی چون ایالات‌متحده و انگلستان را در بر گرفته است و مشاوران خانواده و روان‌شناسان نسبت به آن ابراز نگرانی کرده‌اند. تصور یک زندگی اینترنتی در عین جذاب بودنش ترسناک است. بیایید زندگی یک فرد را با چنین روندی مجسم کنیم: صبح با صدای زنگ ساعت وب‌سایت OnlineClock از خواب بیدار می‌شود. قبل از این‌که دست و صورت خود را بشوید، سراغ شبکه رادیویی مورد نظر خود روی اینترنت می‌رود. احتمالاً همان موقعی که دارد مسواک می‌زند، یک متخصص بهداشت دهان و دندان هم دارد درباره شیوه‌های درست مسواک‌زدن و استفاده از خمیر دندان مناسب با هر نوع دندان توضیح می دهد! خوردن صبحانه یکی از معدود کارهای غیراینترنتی اوست. بعد از آن روبه‌روی کامپیوتر می‌نشیند. نخست سراغ کسب‌وکار آنلاین خود می‌رود، موقعیت تجاری و مشتریان جدید خود را در Entropia یا SecondLife چک می‌کند و  بررسی می‌کند که درآمدش از راه نمایش آگهی شرکت‌های مختلف روی وبلاگش چقدر بوده و گوگل چقدر پول به حسابش واریز کرده است. پرداختن به امور مربوط به کسب‌وکار، چک‌کردن ایمیل‌های کاری و پاسخ دادن به آن‌ها شاید تا ظهر طول بکشد. بعد نوبت خوردن ناهار است. با رفتن به یکی از هزاران فروشگاه آنلاین پیتزا مثل PizzaHut یک پیتزا سفارش می‌دهد. تا رسیدن پیتزا به درِ منزلش، چند دقیقه‌ای فرصت هست و می‌تواند با یکی از دوستانش که خیلی وقت است او را در اینترنت ندیده، گپ بزند. تقریباً مطمئن است که او هم هر روز آنلاین است. پس میکروفون و وب‌کم خود را روشن می‌کند و می‌رود سراغ GoogleTalk یا Yahoo Messenger یا هر سرویس پیام‌رسانی فوری دیگر و مدتی مشغول صحبت با دوستش می‌شود. بعد از ناهار موقع کمی استراحت است. استراحت هم یعنی نپرداختن به کار. پس می‌تواند به جای کار کمی بازی کند. به این صورت نوبت سایت PlayOnline می‌رسد! خواندن روزنامه‌ها، تماشای فیلم‌، گوش دادن به موسیقی، بازدید از بخش تازه‌ تأسیس موزه شهر، رزرو بلیت و هتل (البته هتلی که حتماً یک خط برای اتصال به اینترنت داشته باشد) برای مسافرت کاری هفته آینده و... . این شخص، با همین کامپیوتر و اینترنت همه کارهایش را سروسامان داد! هر چند به ظاهر خیلی از کارها انجام شده است. ولی خیلی از کارهای دیگر انجام نشده باقی مانده‌اند! خستگی مفرط چشم، کاهش بخشی از فعالیت‌های مغزی و اختلال در گردش خون، تنها پاره‌ای از خطراتی است که در انتظار دوست ما هستند! دوری از  روابط خانوادگی و فعالیت‌های اجتماعی نیز به عنوان جدی‌ترین آسیب‌های روانی، جنبه دیگری از ماجراست. ارزش اینترنت غیرقابل انکار است. ولی نحوه تعامل با این رسانه برای افراد مختلف بسته به زمان و موقعیت جغرافیایی آن‌ها باید فرق داشته باشد. در عین حال که امکان بازدید مجازی از موزه یکی از کشورها یا شهرهای دنیا از طریق اینترنت برای خیلی از مردم دنیا یک قابلیت ارزشمند است، سؤال این است که آیا ضرورت دارد موزه‌ای را که در شهر محل اقامت یک شخص قرار دارد، او به صورت مجازی مورد بازدید قرار دهد؟ اگر برای خرید یک پیتزا می‌توان پانزده دقیقه پیاده‌روی کرد، آیا ضرورت دارد آن را به صورت آنلاین سفارش دهیم؟ از این وجه ماجرا که بگذریم، هیچ یک از قابلیت‌های کنونی اینترنت را نمی‌توان نادیده گرفت. شاید این موضوع در کشور ما چندان عینیت نداشته باشد، ولی در بسیاری از جوامع صنعتی سهم قابل‌توجهی از درآمد شرکت‌ها و مؤسسات و گاه همه درآمد آن‌ها وابسته به همین اینترنت است. با وجود تلاطم در بسیاری از بخش‌های فناوری و حتی خود آی‌تی، صنعت آی‌تی همچنان جزو صنایع رو به رشد محسوب می‌شود و نام ده‌ها شرکت آی‌تی بین شرکت‌های موفق و پردرآمد دنیا به چشم می‌خورد. تصور کنید گوگل یا آمازون بدون اینترنت، باز هم گوگل و آمازون کنونی خواهند بود!؟ سوی دیگر ماجرا با وجود این‌که افزایش تعداد وبلاگ‌های فارسی در کشور ما رشد خوبی داشته است، روند تولید محتوا در آن‌ها و نیز رشد وب‌سایت‌های فعال هرگز متناسب با رشد اینترنت نبوده است. آنچه در وبلاگ‌نویسی در کشور ما رواج یافته، گردش یک سری اطلاعات از وبلاگی به وبلاگ دیگر است. یعنی شاید هنگام بازدید از چندین وبلاگ مختلف به مطالب تکراری زیادی بر بخورید که اتفاقاً منبع آن‌ها هم مشخص نشده باشد. وقتی نوبت به مقالات علمی به زبان فارسی برسد، وضع از این هم بدتر است و جز چند وب‌سایت معدود که به گردآوری منابع علمی پرداخته‌اند، منبع قابل توجهی وجود ندارد. در حین جست‌وجو هم بیشتر به مطالبی یک‌صفحه‌ای و در حد معرفی برمی‌خورید. تصویر شخصیت‌های برجسته دنیای هنر، ادب و فرهنگ ایران و نیز اماکن تاریخی کشور در اینترنت بسیار معدود است و اگر نیاز به عکس یکی از آن‌ها دارید، باید کلی در بین سایت‌ها به این سو و آن سو بروید. دسترسی به تصاویر بناهای کهن کشور در مقایسه با بناهای معاصر دنیا بسیار سخت‌تر است و پس از کلی جست‌وجو شاید به چند عکس حرفه‌ای بر بخورید. تعداد نوشته‌های انگلیسی در سایت ویکی‌پدیا بیش از یک میلیون و نهصد و شصت هزار صفحه است. در حالی که این تعداد برای نوشته‌های فارسی کمتر از بیست و چهار هزار صفحه است. با توجه به جمعیت جوان و فعال کشور و نیز تعداد قابل توجه افرادی که دارای مهارت‌های هنری، علمی و فنی هستند، توسعه محتوای فارسی و سایر زبان‌ها و گوشی‌های دیگر تنها به آگاهی از اهمیت آن و یک سازماندهی نه چندان پیچیده نیاز دارد. به نظر می‌رسد از دیگر دلایلی که رشد وبلاگ ها و وب‌سایت‌های فعال و کارامد را در کشور با کندی مواجه کرده، عدم درآمد زا بودن آن‌هاست. تبلیغات و داد و ستد آنلاین دو شیوه برتر در ایجاد درآمد اینترنتی هستند که هیچ یک از آن‌ها هنوز به طور واقعی رشد نیافته است. در مورد داد و ستد اینترنتی نیز همان کاستی‌های معمول وجود دارد که خوانندگان در جریان آن هستند. از این رو، در این حیطه فعلاً نگرانی از گرایش مفرط مردم به خدمات اینترنتی چندان مطرح نیست. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد کند بودن روند توسعه وب‌سایت‌ها منطقی به نظر برسد. ولی شاید تا رسیدن به جایی که راه‌اندازی وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌های حرفه‌ای توجیه اقتصادی داشته باشد، کاستی موجود در تولید محتوا را سازمان‌ها و مؤسسات مرتبط با فعالیت‌های علمی و فرهنگی بتوانند جبران کنند. با وجود همه این کاستی‌ها، شاید کشورهایی چون ایران هنوز از یک امتیاز برخوردار باشند و آن این است که طوفان گرایش مفرط به اینترنت هنوز به اینجا نرسیده است و می‌توان پیشتر برای ایجاد تعادل میان اموری که واقعاً به اینترنتی شدن نیاز دارند و سایر امور اندیشه کرد.

حافظه‌های فلش Super Stick

شرکت Kingmax سری L حافظه‌های Super Stick را در نمایشگاه کامپیوتکس 2007 ارائه داد و همان‌طور که انتظار می‌رفت با استقبال کاربران مواجه شده‌اند.

شرکت Kingmax سری L حافظه‌های Super Stick را در نمایشگاه کامپیوتکس 2007 ارائه داد و همان‌طور که انتظار می‌رفت با استقبال کاربران مواجه شده‌اند. این حافظه‌های فلش مبتنی بر USB دارای ظرفیت‌های بالایی هستند (چهار و هشت گیگابایت) و از اندازه‌های فیزیکی کوچک (2/2*5/14*34 میلی‌متر) و وزن بسیار کمی (سه گرم) بهره می‌برند. مهم‌ترین ویژگی این سری از حافظه‌ها Vista ReadyBoost است. این قابلیت که در ویندوز ویستا گنجانده شده است، حافظه فلش USB را با هارددیسک سیستم یکپارچه کرده و سرعت انتقال اطلاعات را تا حدود چهل درصد افزایش می‌دهد. در این حافظه‌ها از نیمه هادی‌های PIP با فناوری 72 نانومتری استفاده شده است و ضد آب و گرد و غبار هستند. حافظه‌های فلش Super Stick L در رنگ‌های متنوع و با گارانتی مادام‌العمر توسط شرکت آواژنگ در ایران عرضه می‌شوند.